تاریخچه ی لباس پرستاری

تاریخچه ی لباس پرستار :
امروزه پرستاران را می توان با اسکراب هایشان تشخیص داد. اما با کمال تعجب، اسکراب ها چیزی نیست که پرستاران در گذشته می پوشیدند. لباس سنتی پرستاران باید دستخوش تغییرات زیادی شود تا به آنچه که تا کنون است تبدیل شود. در این مقاله سایت مهشاد رودکی تاریخچه ی لباس پرستاری را دهه به دهه تجزیه کرده تا همه تغییرات لباس و دلیل آنهارا کشف کنید.
اولین لباس رسمی پرستاری قابل تشخیص :

فلورانس نایتینگل به خاطر فداکاری و تلاش هایش در طول جنگ کریمه که پرستاری را به عنوان شغلی قابل احترام متمایز کرد، شناخته شده است. درواقع، این یکی از اولین شاگردان او، خانم ون رنسلر بود که اولین لباس پرستاری را طراحی کرد.
ناتاگیل در اواخر دهه 1800 یک مدرسه پرستاری ساخت تا دانش خدمت رسانی به انسان های مجروح و بیمار را گسترش دهد. در دوران تحصیل، یکی از شاگردان او لباس فرمی طراحی کرد تا بین پرستاران آموزش دیده و غیر آموزش دیده تفاوت قائل شود.یونیفرم ها شامل یک لباس بلند همراه با پیش بند و کلاه پرزدار  بودند و این اولین لباس رسمی قابل تشخیص برای پرستاران در تاریخ بود.

لباس فرم استاندارد پرستار :

در طول تاریخ یونیفرم پرستاری، یونیفرم یک لباس، کلاه پرستاری و پیش بند پینافور را تشکیل می داد. به علاوه، پرستاران دانشجو در برخی از بیمارستان ها و دانشکده های پزشکی از سنجاق پرستاری یا پیش بند پینافور استفاده می کردند که با پیش بندسبک پینه دوز جایگزین شده بود.پرستاران در سراسر جهان از این نوع لباس استفاده می کردند.
یونیفرم های سنتی قدیمی پرستاران هنوز در چندین بخش از جهان پوشیده می شوند، اما برخی تغییرات در مناطقی مانند آمریکای شمالی و اروپای غربی گزارش شده است. در این مناطق، در گذشته و حال با اسکراب ها یا تونیک ها، تغییرات زیادی در لباس پرستاران ایجاد شده است. اسکراب ها نیز نوعی لباس فرم مراقبت های بهداشتی هستند که در ارژانس ها و اتاق های عمل پوشیده می شوند.
لباس پرستاران در ابتدا کاملا متفاوت به نظر می رسید و ظاهر هر چند سال یکبار تغییر می کرد. بیایید نگاهی بیندازیم به تمام تغییراتی که از جنگ جهانی اول تا امروز در لباس پرستارانقدیمی رخ داده است.

لباس پرستار : جنگ جهانی اول

لباس پرستاراز زمان پیدایش آن در دهه 1800 تا جنگ جهانی کمی تغییر کرد. در آن زمان ، لباس پرستار فقط نمایانگر محافظت از بیماری نبود، بلکه بیانگر فضیلت زنانه بود. بنابر این، پرستاران تاریخی متوجه شدند که باید یونیفرم های خود را ارتقا دهند زیرا سبک های قبلی دیگر کاربردی نبودند.
در نتیجه جنگ جاری، تعداد مجروحان مدام در بیمارستان ها جمع می شد و پرستار دهه 1800 باید سریع و کار آمد می بود. بنابراین، پیش بند های حجیم شروع به ناپدید شدن کردند و دامن ها جای آنها را گرفتند. پرستاران نظامی نیز برای نشان دادن وضعیت حرفه ای خود شروع به پوشیدن لباس های کوتاه و شنل مانند بر روی شانه های خود کردند.

لباس پرستار دهه 1940 :

در طول سال 1940 ، یونیفرم کمی تغییر کرد، زیرا جنگ جهانی دوم بهبودها و عملکردهای بیشتری را در لباس ایجاد کرد. انگیزه اصلی این تغییر، افزایش آگاهی در مورد میکروبیولوژی و عفونت بود. این امر باعث آگاهی بیشتر پرستاران برای آلوده نشدن لباس فرم می شود.این پیش بند را به عنصر کلیدی لباس تبدیل کرد، زیررا به راحتی قابل برداشتن، تعویضو شستن آن بود.
یونیفرم پرستار در سال 1950 :

آغاز سال 1950 ، تغییرات عمده ای را در کلاه و دامن نشان داد. پرستاران شروع به پوشیدن کلاه های ساده ای کردند که برخی از آنها از کاغذ ساخته شده بودند و به جای استفاده از کلاه های پیچیده و بزرگ ، می توان آنها را تا کرد. پرستاران به جای استفاده از کلاه های بزرگ و مفصل شروع به پوشیدن کلاه های ساده ای می کنند که قابل تا زدن هستند.
این لباس ها از نظر بلندی نیز با کوتاه تر شدن دامن ها و آستین ها ارتقا یافتند. با کاهش قد لباس، قد لباس نزدیک به زانو تبدیل شد.
لباس پرستار در سال 1960 :

لباس های کوتاه سال 1950 در سال 1960 دستخوش تغییر قابل توجه دیگری شد. پرستاران طراحی یقه باز را به لباس سنتی در سراسر جهان ترجیح دادند.لباس های یقه باز راحت تر پوشیده می شوند و همچنین مناسب تر برای شست و شو هستند.
لباس پرستاری دهه 1970 :

سال 1970 سالی بود که کلاهک دستخوش تغییرات چشمگیری شد. برخی از پرستاران پس از اینکه کلاه در سال 1970 به یک تکه کاغذ ساده تا شد، کلا پوشیدن آن را متوقف کردند. لباس پرستاران به یک لباس ساده معمولی که صرفا بر راحتی پوشنده متمرکز است.
لباس پرستار در سال 1980 :

سال 1980 صدمین سالگرد پیداش لباس پرستار بود. در این زمان مرداننیز وارد حرفه پرستاری شده بودند و کل سناریوی مربوط به طراحی و ظاهر یونیفرم بازاندیشی و باز تعریف شد.
بنابراین در سال 980 لباس سنتی با پیش بند پلاستیکی جایگزین شد و لباس بیرونی نیز در همان زمان ناپدید شد و با آن تغییرات، پیراهن های یقه باز و شلوار سفر خود را به عنوان چهره  لباس پرستاران آغاز کردند.
یونیفرم پرستار در سال 1990 :

در سال 1990، پرستاران احساس کردند که یونیفرم هایشان به سختی استریل و تمیز می شوند، بنابراین لباس هایشان  را به اسکراب ارتقا دادند که زندگی و حرفه شان را آسان تر کرد.
بنابراین، چه زمانی پرستاران شروع به پوشیدن اسکراب کردند؟
در دهه 1990 بود. ارتقاء به اسکراب ها نسبت به سایر لباس هایی که پررستاران قبلا داشتند ارزان تر ، راحت تر و کاربردی تر بودند.

یونیفرم پرستاری امروزی :

پس از ایجاد اسکراب در سال 1990 ، همه پرستاران صرف نظر از اینکه در کدام بیمارستان یا مرکز پزشکی کار می کنند، شروع به پوشیدن آنها کردند.
اکنون، آن اسکراب ها در هر مرکز پزشکی در مجموعه ای همه کاره از پارچه ها، رنگ ها، شکل ها و چاپ ها دیده می شوند که به پرستاران این امکان را می دهند که هر چیزی را که می خواهند انتخاب کنند.

تفکیک اسکراب ها بر اساس رنگ آنها :
رنگ سفید :

لباس های یکنواخت سفید یکی از رنگ های قبلی پرستاران، جراحان و پزشکان بود. این رنگ به دلیل تمیزی آن انتخاب شد اما بعدا ثابت شد باث سردرد می شود. 
یونیفرهای سفید باعث خستگی چشم و خستگس بینایی می شد که منجر به سردرد می شد وبین بردن لکه های خون نیز غیر ممکن بود. با وجود اینکه از سفید کننده برای ضدعفونی کردن لکه های خون استفاده می شد، اما پس از شستن آنها سبز یا قهوه ای به نظر می رسید.

رنگ قرمز :

قرمز با افزایش ضربان قلب همراه است، اما رنگ رایجی برای اسکراب نیست. اما این رنگ می تواند بر نحوه واکنش بیمار به پرستار یا پزشک بر اساس شدت رنگ تاثیر بگذارد.اسکراب های قرمز می توانند به بهبود خلق و خوی مطب پزشک اطفال یا دامپزشک کمک کنند.

رنگ زرد : 

زرد یکی دیگر از رنگ های چشم نواز و جسورانه است که می تواند ضربان قلب را افزایش دهد، ممکن است توضیح دهد که چرا این رنگ در بیمارستان ها رایج نیست. اما رنگی پر جنب و جوش و شاداب در نظر گرفته می شود که با نور خورشید، انرژی مثبت و شادی مرتبط است.
رنگ زرد می تواند برای مراقبت از آسایشگاه یا مطب اطفال که می تواند خلق و خوی افراد را بهبود بخشد، مفید باشد. اسکراب های زرد بیشتر توسط شخصی انتخاب می شود که شخصیتی برونگرا دارد.

رنگ سبز :

رنگ سبز رایج ترین رنگ در بیمارستان ها است زیرا با آرامش، شفا و آرامش مرتبط است. سبز نه تنها به چشم ها استراحت می دهد بلکه فشار خون را نیز کاهش می دهد.
در تاریخچه لباس پرستاری از این رنگ برای تثبیت سردردهای ناشی از لباس سفید استفاده شده است. بعلاوه، رنگ سبز به کاهش فشار چشم جراحان کمک می کند و به آنها کمک می کند تا توجه خود را در طول یک جراحی حیاتی دوباره متمرکز کنند.

رنگ آبی :

آبی یکی دیگر از رنگ های رایج پرستاران است. مشابه رنگ سبز، فواید پزشکی شگفت انگیزی نیز دارد. فشار خون را کاهش می دهد و به اطراب کمک می کن. علاوه بر این، نمادی از آرامش، آرامش و آرامش است.
طبق روانشناسی رنگ آبی، کادر پزشکی که لباس های آبی روشن می پوشند، مانند اسکراب های آبی آسمانی، قابل اعتماد تر هستند.
نتیجه :
لباس پرستار در طول سالیان متمادی تغییرات زیادی در طرح، رنگ و طول داشته است، فقط برای اطمینان از اینکه پرستاران قادر به ارائه خدمات سالم قطع شده به افرادیهستند که نیاز به مراقبت دارند. تاریخچه لباس پرستار چیزی نیست به جز تاریخ پر افتخار تکامل انسان، تغییرات در پوشش بهداشتی ، رفاه ما و هدف ما به عنوان یک جامعه، به حداکثر رساندن رفاه انسان.