تاریخچه ی رنگ لباس عزاداری

رنگ لباس عزاداری در فرهنگ های مختلف :

فرهنگ غرب :

در فرهنگ های غربی، لباس سیاه به عنوان یک نماد اجتماعی پوشیده می شد تا دیگران بدانند شخصی در سوگ است. ملکه ی ویکتوریا به مدت 40 سال در سوگ و مرگ شوهرش، پرنس آلبرت، به یک آیین پیچیده تبدیل شد.این امر باعث الهام بخشیدن به سایر زنان بیوه ویکتوریایی شد که پس از مرگ همسرانشان، بین یک تا دو سال سیاه بپوشند.

همچنین برای یک بیوه ویکتوریایی که در بیرون از منزل می رود پوشیدن کلاه عزاداری و حجاب کرپ سیاه روی صورت خود برای شش ماه اول مناسب تشخیص داده شد.انتظار می رفت که زنان بیوه فقط بین سه تا شش ماه در سوگ همسران خود سوگواری کنند و بتوانند زندگی خود را با کت و شلوار روزمره که معمولا رنگ تیره داشت ادامه دهند.
جواهرات مشکی ساخته شده از سنگ صیقلی و جت، به ویژه به صورت سنجاق های عزاداری و حلقه های عزاداری از محبوبیت خاصی برخوردار بود.همچنین استفاده از موهای گره خورده یا بافته شده شخصی که درگذشته را در جواهرات عزادار بگذارند، به عنوان یک روش احساسی و ملموس برای به یاد آوردن یک عزیز، غیر معمول نبود.

فرهنگ ایران :

سابقه استفاده از رنگ سیاه در ایران برای عزاداری : سوگ سیاوش از جمله مراسم کهن ایرانی است که در آن مردم از قدیم رسم بر پوشیدن لباس سیاه داشته اند، آن هم به احتمال زیاد به دلیل معنی نام سیاوش در زبان اوستایی است که یعنی دارنده اسب سیاه و با نگاه به تاریخ احتمال می رود ، سوگ سیاوش جزو قدیمی ترین مراسم باشد که در آن سیاه به عنوان نماد غم و سوگ از دست دادن فرد استفاده شده باشد.

در فرهنگ بومی استرالیا ، زنان بیوه به طور سنتی از کلاه های عزاداری سفید یا "کاپی" های ساخته شده از گچ استفاده می کردند.در طول یک دوره عزاداری که ممکن است از یک هفته تل شش ماه طول بکشد، ضخامت گچ می تواند عمق غم و اندوه بیوه را نشان دهد.در پایان دوره عزاداری، کوپی ها را روی مزار شوهر می گذاشتند.

سفید بعد از مشکی از رنگ های پر کاربرد در مراسم عزاداری است.ملت هایی که مرگ را به عنوان تولد دوباره و شروع زندگی بهتر با آرامش بیشتر می پذیرند، دارای سبک متفاوتی از عزاداری برایرفتگان هستند.آنها رنگ سفید را به عنوان نماد آرامش ، برای لباس عزاداری استفاده می کنند. درست است که در فرهنگ ما سفید نشانه ی شادی است ولی در برخی از فرهنگ ها مانند چین و هند و کامبوج و...رنگ سفید را نشانه آرامش و مناسب عزاداری می دانند.جالب است که بدانید که در دوران باستان مردم مصر، سفید را نماد خدای مرگ و پاکی می دانسته اند.همچنین در قرون وسطی در اروپا نیز سفید به عنوان رنگ عزاداری متداول بوده است.

ایده عزاداری سفید، که در فرانسه به آن deuil blanc  گفته می شود، در قرن 16 شکل گرفت که سفید را کودکان داغدیده و زنان مجرد می پوشند. این روند به زودی عادت ملکه های پادشاه فرانسه شد که باعث شد مری، ملکه اسکاتلند (87-1542)پس از، از دست دادن سه نفر از اعضای خانواده در طی 18 ماه، این کار را دنبال کند.

رنگ های عجیب لباس عزاداری

رنگ های دیگری چون زرد، بنفش، فیروزه ای در زمان های مختلف و در فرهنگ های گوناگون به عنوان نماد عزاداری مورد پذیرش بوده اند.برای مثال مردم مکزیک و اتوپیا از رنگ زرد برای عزاداری استفاده می کنند، بنفش رنگ عزاداری در برزیل بوده است و متن های کهنی چون شاهنامه فردوسی، نشان دهنده استفاده از رنگ های متفاوتی چون سیاه، کبود و فیروزه ای در لباس های سوگواری ایرانیان است.در این میان قرمز یکی از رنگ های عجیبی است که با وجود انرژی زیادی که دارد در بعضی از کشورهای آفریقایی مانند توگو به عنوان رنگ عزاداری استفاده می شود.
بسیاری از کاتولیک های مومن در برزیل نیز در حالی که در سوگ از دست دادن یکی از عزیزان خود سوگواری می کنند،رنگ بنفش را در کنار رنگ سیاه می پوشند.در حقیقت ، اگر در مراسم تشعیع جنازه شرکت نکنید، پوشیدن رنگ بنفش را می توان بی احترامی و بدشانسی دانست، زیررا رنگ برای آن معنای مقدس و عبادی است. 
در تایلند، رنگ بنفش غم و اندوه را تعریف می کند و فقط به زنان بیوه اختصاص دارد که هنگام عزاداری درگذشت همسر خود بپوشند، در حالی که سایر عزاداران مراسم تشعیع جنازه ملزم به پوشیدن لباس سیاه در مراسم خاکسپاری هستند.

آفریقای جنوبی، قرمز به عنوان رنگ عزاداری پذیرفته شده است، که نشان دهنده خونریزی است که در دوران آپارتاید متحمل شده است.همچنین در مراسم خاکسپاری ننسون ماندلا رئیس جمهور سابق آفریقای جنوبی لباس قرمز پوشیدند رنگ قرمز بخشی از پرچم آفریقای جنوبی را به خود اختصاص داده است، قرمز نشان دهنده مبارزات آن برای استقلال است.